کیفیت محیط به عنوان مفهومی چند بعدی و با اهمیت در زندگی جوامع امروزی، در بسیاری از رشته های علمی، از جمله گردشگری، مورد توجه قرار گرفته است. همچنین در دهه های اخیر رشد و توسعه صنعت گردشگری و اتخاذ آن بعنوان یکی از فعالیت های عمده اقتصادی از طرف کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، برنامه ریزان را بر آن داشته تا جهت توسعه فعالیت های گردشگری به دو مقوله مهم توجه نمایند: اول افزایش کیفیت تجربه گردشگری، دوم تلاش در جهت حفظ منافع جوامع میزبان. دور از ذهن نیست که دستیابی به این دو مهم تنها از طریق شناسایی، تعیین و ارتقاء ظرفیت پذیرش گردشگری در مقاصد گردشگری میسر می گردد. با توجه به این که توسعه گردشگری در ابعاد مختلف می تواند مولفه های کیفیت محیط را تحت تأثیر قرار دهد این مطالعه با هدف تحلیل رابطه توسعه گردشگری و کیفیت محیط شهری و اثرات آن بر ابعاد مختلف کیفیت محیط در شهر فریدونکنار انجام شده است. تحقیق حاضر به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی مبتنی بر پیمایش میدانی است. اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش های اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. در روش میدانی با ابزار پرسشنامه از جامعه محلی در رابطه با موضوعات مورد نظر پژوهش، نظرخواهی شد. جامعه آماری شامل ساکنین شهر فریدونکنار با حجم نمونه 380 نفر است و کارشناسان شهری با حجم نمونه 16 نفر که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند. به منظور تحلیل متغیرهای مورد مطالعه از روش های آماری توصیفی و استنباطی پیرسون، رگرسیون و تی تک نمونه ای با نرم افزار اس پی اس اس استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که گردشگری در مقصد مورد مطالعه در بعد کالبدی شهر از اهمیت بالایی برخوردار است و به ترتیب بر ابعاد اقتصادی، محیطی، اجتماعی و مدیریتی تأثیر گذار است. از طرف دیگر، یافته های پژوهش بیانگر معناداری رابطه میان کیفیت محیط شهری و توسعه گردشگری در شهر فریدونکنار است. که با توجه به اهمیت گردشگری در این شهر نیازمند برنامه ریزی هدفمند در همه ابعاد شهری به ویژه بعد کالبدی و اقتصادی می باشد. کلمات کلیدی: گردشگری شهری، کیفیت محیط، شهر، مدل سوآر، فریدونکنار
