هدف: کم تحرکی و در مقابل آن تمرین به عنوان عوامل مرتبط با بروز شرایط التهابی شناخته می شوند. با این وجود هنوز نقش بسیاری انواع تمرین های ورزشی به ویژه تمرینات تناوبی و مقاومتی و مصرف برخی مکمل های غذایی از جمله اسپیرولینا بر فاکتورهای ایمنی و التهابی کاملاٌ شناخته نشده است؛ بنابراین هدف از انجام این پژوهش تعیین اثر هشت هفته ای مکمل دهی اسپیرولینا و تمرین هوازی تناوبی و مقاومتی بر بیان ژن CXCL1 و برخی از مهم ترین شاخص های درگیر در اکسیداسیون اسیدهای چرب در عضله اسکلتی موش های صحرایی نر بود. روش شناسی پژوهش: در این پژوهش نیمه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به شش گروه تقسیم بندی شدند. گروه تمرین تناوبی به مدت هشت هفته و هر هفته پنج جلسه تمرین کردند و همچنین گروه تمرین مقاومتی با بار فزاینده سه جلسه در هفته فعالیت را اجرا کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین، حیوانات در گروه های مورد آزمایش با ترکیب کتامین زایلازین بیهوش و نمونه خون به همراه عضله چهارسررانی نمونه برداری شدند. میزان بیان ژن CD36، CPT1، CXCL1 و HADH در عضله چهارسررانی و آنزیم های کبدی به عنوان شاخص عملکرد کبد در سرم اندازه گیری شد. یافته ها: تجزیه و تحلیل داده های آماری با استفاده از تحلیل واریانس یک سویه استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که متعاقب 8 هفته تمرین تناوبی و مقاومتی با بار فزاینده، در عضله چهارسررانی میزان بیان ژن CXCL1 افزایش یافت اما تفاوت معناداری مشاهده نشد نتایج همچنین نشان داد که مصرف اسپیرولینا به همراه تمرینات هوازی تناوبی و مقاومتی توانست شاخص های بیان ژن HADH، CPT1 و همچنین CD36 را به طور قابل توجهی در مقایسه با گروه کنترل تغییر دهد. با این حال بیان ژن CXCL1 در گروه های مصرف کننده اسپیرولینا و تمرینات هوازی و مقاومتی در مقایسه با گروه کنترل تغییر معناداری نشان نداد (05/0>P). نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده ی این بود که مصرف اسپیرولینا و انجام تمرینات هوازی تناوبی و مقاومتی توانست شاخص های عملکردی عضله اسکلتی و وضعیت التهاب در بافت عضله چهارسررانی را به خوبی تعدیل نماید.
