ژئومورفولوژی و فرایندهای ناشی از آن تاثیرات شگرفی بر شکل گیری جوامع محلی و میزان توسعه یافتگی دارد. تنگناها و محدودیت های ژئومورفولوژی می تواند پذیرش و میزان توسعه گردشگری را تحت الشعاع قرار دهد. از طرف دیگر، با برنامه ریزی اصولی و کارآمد، وجود همین اشکال ژئومورفولوژیکیمی تواند زمینه جذب و توسعه گردشگری را برای این مناطق به همراه داشته باشد. به منظور شناسایی و مشخص نمودن محدودیت ها و موانع اثرگذار بر رشد گردشگری، شهر پل سفید در جنوب استان مازندران به دلیل وضعیت خاص توپوگرافی به عنوان منطقه مورد مطالعه انتخاب گردید. از نقشه های زمین شناسی، توپوگرافی و تصاویر ماهواره ای به عنوان ابزار تحقیق استفاده شد. در این پژوهش ابتدا روند توسعه شهر پل سفید طی دوره های سرشماری بررسی شد. در ادامه طی بازدید میدانی مناطق دارای محدودیت ژئومورفیکی شناسایی شدند. پس از رقومی سازی و استخراج داده های مربوط به سازندها ، گسل ها، شیب و ارتفاع ، به تحلیل محدودیت های شهر پل سفید جذب گردشگر پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان می دهد شهر پل سفید برای توسعه آتی در تمامی جهات با محدودیت فرایندهای مختلف ژئومورفولوژیک مواجه است. این محدودیت ها سبب شده با وجود برخورداری از فرصت های مناسب برای جذب گردشگر همچون وجود رودخانه زیبای تالار، جنگل های متراکم و نیمه متراکم و آب و هوای نیمه مرطوب و معتدل، پل سفید و مناطق پیرامونی آن همچنان به دلیل عدم برنامه ریزی مناسب نتواند سهمی در جذب و حضور گردشگر ایفا نماید. محدودیت های توسعه گردشگری در شهر پل سفید عمدتا ناشی از شیب زیاد، ارتفاع، عدم رعایت حریم رودخانه و مناسب نبودن زیرساخت ها می باشد.
