تحریم به عنوان یکی از روش های غیردوستانه و بدون اعمال زور است که اصولاٌ علیه کشورهای مختلف از تعهدات بین المللی مطرح می شود که به طور یکجانبه، چندجانبه یا دسته جمعی اعمال می گردد. به طوری کلی، استفاده از تحریم های اقتصادی به منظور اجرای مقاصد سیاسی روش جدیدی نیست. دولت ها به دلایل مختلف در طول تاریخ به تحریم های اقتصادی متوسل گردیده اند. در جهان امروز تحریم ها یکی از ابزارهای کارآمد در مقابله با نقض تعهدات بین المللی از سوی سازمان ملل متحد می باشد، روش تحقی توصیفی و تحلیلی است که از طری روش کتاب خانه ای گرد آوری شده است. هدف تحقی بررسی تا ثیر تحریم های نفتی برامنیت اقتصادی در جمهوری اسلامی ایران می باشد. یافته های تحقی حاکی از آن است که با توجه به اهمیتی که منابع انرژی برای شیوه تولید صنعتی دارد، و با توجه به اهمیت ابعاد اقتصادی در دستور کار امنیتی کشورها، تدارک استلزامات انرژی امن به یکی از ملاحظات کشورها تبدیل شده است چنان که امنیت انرژی را به وجهی از امنیت ملی کشورها تبدیل کرده است. از سویی دیگر با توجه به اینکه شیوه تامین امنیت ملی در نظام اقتصاد سیاسی جهانی تغییر کرده است، دیپلماسی انرژی به عنوان ابزاری اقتصادی، ابزار مناسب برای سیاست خارجی در حیطه انرژی در نظر گرفته شده است.
