استان مازندران از جمله مناطق با خطر بالای وقوع زمین لرزه در کشور است. وجود گسل های متعدد ازجمله گسلهای خزر و البرز احتمال خطر را در سراسر استان بالا برده است. آسیب پذیری ناشی از وقوع زمین لرزه به عوامل مختلف اقتصادی و اجتماعی بستگی دارد. در این تحقیق آسیب پذیری ناشی از خطر زمین لرزه در شهر آمل مورد بررسی قرار گرفته است. شهر آمل بر اساس داده های مرکز آمار ایران به 52 ناحیه تقسیم بندی شد و متغیرهای تراکم جمعیت، تراکم مسکونی، تراکم ساختمانی، نفوذپذیری شبکه معابر، ضریب فضای باز، کیفیت ابنیه و عمق آبهای زیرزمینی جهت بررسی آسیب به لایه اطلاعاتی ARC GIS پذیری مورد استفاده قرار گرفتند. هر یک از متغیرهای مذکور در نرم افزاز تبدیل شدند. با استفاده از روش تاپسیس ماتریس متغیرها و نواحی شهری تهیه شد و وضعیت ایده آل مثبت و منفی گزینه ها مشخص گردید. سپس نواحی مختلف بر اساس آسیب پذیری رتبه بندی شدند. در نهایت با پهنه بندی نواحی مختلف شهری مشخص شد که مناطق داخلی شهر که حدود 53 درصد مساحت شهر را شامل می شوند بیشترین پتانسیل آسیب پذیری را دارند. شاخص های ضریب فضای باز و کیفیت بنا و تراکم جمعیت در مناطق تاثیر بیشتری در رتبه بندی مناطق داشتند.