زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف امکان سنجی توسعۀ گردشگری فرهنگی در بافت سنتی شهر آمل انجام شده است. روش شناسی: مطالعات اسنادی در این پژوهش، بررسی کلیۀ تحقیقات انجام شده در منطقه را شامل میشود. دادههای پژوهش نیز از طریق پرسشنامۀ محقق ساخته گردآوری شده است. حجم نمونه طبق فرمول کوکران 400 نفر برآورد گردید که محقق موفق به گردآوری 300 پرسشنامۀ کامل شده است. برای تجزیه و تحلیل داده های پرسشنامه از نرمافزار SPSS استفاده شده است. بررسی فرضیه ها با آزمون اسپیرمن و تی تک نمونه ای صورت گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها حاکی از آن است که رابطۀ معناداری میان ظرفیت بناهای تاریخی- فرهنگی موجود در بافت قدیم، عملکرد مدیریتی، زیرساخت‌های شهری و توسعۀ گردشگری فرهنگی شهر آمل وجود دارد. همچنین ارزیابی هر یک از متغیرهای مستقل و وابسته پژوهش نشان می دهد که گردشگران از ظرفیت بناهای تاریخی رضایت دارند و از آن حمایت می کنند؛ اما از عملکرد مدیریتی و زیرساخت های گردشگری شهر آمل ناراضی هستند. نتیجه گیری و پیشنهادات: در این راستا با استفاده از امکانات تبلیغی برای معرفی سیمای گردشگری تاریخی- فرهنگی شهر آمل و جذب حمایت های مادی و معنوی مردم و شریک کردن همه جانبۀ آنها در زمینۀ حفظ و احیای بناهای تاریخی و همچنین مرمت و احیای بناهای تاریخی خصوصاً خانه‌های قاجاری و رسیدگی به موزه های شهر آمل می‌تواند در توسعۀ گردشگری فرهنگی شهر آمل مؤثر باشد. نوآوری و اصالت: بافت تاریخی شهر آمل شرایط مناسبی را برای توجه به گردشگری تاریخی- فرهنگی فراهم کرده است. بنابراین رونق گردشگری تاریخی- فرهنگی به توجه و رسیدگی بافت های تاریخی شهر آمل بستگی دارد. در پژوهش حاضر به واکاوی ظرفیت های مهم حوزه توسعه گردشگری تاریخی- فرهنگی شهر آمل شامل بناهای تاریخی، عملکرد مدیریتی، زیرساخت‌های گردشگری و میزان وفارداری و حمایت گردشگران از گردشگری میراث پرداخته شده است.
