محمد اسماعیل ریاحی

سلامت روان یکی از محورهای مهم ارزیابی سلامت جوامع می باشد. متخصصان برای مسئله سلامت روان افراد، مخصوصاً جوانان اهمیت زیادی قائل هستند و معتقدند از آنجا که دانشجویان در هر جامعه ای از مهم ترین نیروهای تأثیرگذار بر توسعه کشور محسوب می شوند، شیوع هر گونه اختلال روانی در میان آنان، می تواند به هدر رفتن سرمایه گذاری های مادی و معنوی منجر گردد. هدف اصلی پژوهش حاضر، شناسایی اثرات تطبیقی میزان استرس ادراک شده و بی رخدادی بر میزان اختلال روان دانشجویان دانشگاه مازندران، با استفاده از مدل استرس اجتماعی "لئونارد پیرلین" می باشد. این مطالعه به صورت پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق 16038 نفر از دانشجویان دانشگاه مازندران بوده اند که 360 نفر از آنان به عنوان نمونه آماری و از طریق روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم به صورت تصادفی انتخاب شده اند. چارچوب نظری مورد استفاده، مدل فرآیند استرس پیرلین می باشد. متغیر استرس ادراک شده و بی رخدادی به عنوان متغیرهای مستقل در صدد تبیین متغیر وابسته (میزان اختلال روان) بوده است و از متغیرهای میزان استرس ادراک شده، میزان حمایت اجتماعی، میزان عزت نفس، جنسیت و پایگاه اقتصادی و اجتماعی والدین به عنوان متغیر واسط استفاده شده است. در این تحقیق از نرم افزارSpssبرای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج توصیفی تحقیق بیانگر آن است که (9/61 درصد) از دانشجویان به میزان های مختلفی مشکوک به اختلال روانی بوده اند که (5/35 درصد) آنها در حد خفیف و (6/11 درصد) آنها در حد شدید گزارش شده است . همچنین بیش از دو سوم دانشجویان مورد بررسی (2/69 درصد) دارای استرس ادراک شده در حد متوسط و بالاتر بوده اند. علاوه بر این، (5/69 درصد) از دانشجویان بی رخدادی را در حد متوسط و بالاتر تجربه کرده اند. نتایج تحلیلی داده ها حاکی از آن است که افزایش میزان استرس ادراک شده و میزان بی رخدادی، میزان اختلالات روانی را در دانشجویان افزایش داده است. میزان های بالاتری از حمایت اجتماعی و عزت نفس، همراه با میزان پایین تر استرس ادراک شده و بی رخدادی، پیش بینی کننده کاهش اختلالات روانی در بین دانشجویان است. در مجموع نتایج حاکی از آن است که به ترتیب، متغیرهای استرس ادراک شده (565/0)، عزت نفس (304/0-)، بی رخدادی (176/0)، جنسیت (153/0-) و حمایت اجتماعی (