زمینه و هدف: صنعت گردشگری به عنوان یکی از مهمترین منابع درآمدی هر کشور طی سالهای گوناگون تحت تأثیر بحرانهای مختلفی قرار گرفته است. بحران کووید-19، گردشگری ایران و به ویژه استان مازندران را به شدت تحت تأثیر قرار داد. در این میان کسب و کارهای کوچک و متوسط گردشگری به دلیل محدودیتهایی که دارند، بیشترین آسیب را متحمل شدند. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر موفقیت کسب و کارهای کوچک و متوسط گردشگری در دوران کرونا و پساکرونا است. روش شناسی: این پژوهش توصیفی – تحلیلی مبتنی بر پیمایش میدانی است. ابزار مورد استفاده پرسشنامه با سؤالات بسته است که شاخصهای آن با مطالعه منابع معتبر خارجی جمعآوری شد و به تأیید اساتید و متخصصان گردشگری رسید. سطح پایایی پرسشنامه توسط ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شد و سپس میان 177 نفر از فعالان گردشگری استان مازندران توزیع شد. جهت تحلیل دادههای گردآوری شده از نرم افزار SPSS و SmartPLS3 استفاده شد. یافته ها: بین ارزشهای شخصی و استراتژی بازارمحور رابطهی معناداری وجود دارد. بین ارزشهای شخصی و استراتژی مشتریمحور رابطهی معناداری وجود دارد. هیچ رابطهی معناداری بین استراتژی بازارمحور و عملکرد محصول وجود ندارد. همچنین، بین استراتژی بازارمحور و عملکرد داراییهای نامشهود نیز هیچ رابطهی معناداری وجود ندارد. بین استراتژی مشتریمحور و عملکرد محصول رابطهی معناداری وجود دارد. به علاوه بین استراتژی مشتریمحور و عملکرد داراییهای نامشهود نیز رابطهی معناداری وجود دارد. نتیجه گیری و پیشنهادات: با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاداتی اعم از شفافیت و به اشتراکگذاری اهداف، حمایت دولت از کارکنان، برنامهریزی یکپارچه در استان، رعایت پروتکلهای بهداشتی، برگزاری تورهای تخصصمحور و غیره ارائه شد. نوآوری و اصالت: این پژوهش برای اولین بار عوامل مؤثر بر موفقیت کسب و کارهای کوچک و متوسط گردشگری استان مازندران در دوران همهگیری را بررسی میکند.