مهدی رمضان زاده لسبویی

فرهنگ و میراث فرهنگی در ادبیات پژوهشی حوزه گردشگری از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است، زیرا یکی از مهم‌ترین بخش‌های این صنعت محسوب می‌شود که سریع‌ترین رشد را نسبت به سایر گونه‌ها به خود اختصاص داده است. به خصوص در کشورهای در حال توسعه که دارای فرهنگ‌های زنده و غنی می‌باشند. بناهای کهن به عنوان معرف میراث تمدن اقوام و ادوار گذشته، از دیدگاه‌های مختلفی مورد توجه است و نگه‌داری و مرمت می‌شود. یکی از این دیدگاه‌ها شناسایی فرهنگ و هویت فرهنگی است. در بسیاری از جوامع، میراث فرهنگی توانسته تا تعاریف و مفاهیمی از موضوع «هویت» را ارائه کند. شهر سلطانیه از مناطق بی‌نظیر ایران و حتی جهان محسوب می‌شود که آمیختگی ارزش‌های تاریخی، فرهنگی و محیط طبیعی را یک جا به نمایش می‌گذارد. با توجه به ظرفیت‌های تاریخی فرهنگی شهر سلطانیه، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر گردشگری میراث فرهنگی بر انعکاس هویت فرهنگی ایران از دیدگاه گردشگران خارجی بازدیدکننده از شهر سلطانیه انجام شده است. رویکرد اصلی پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی و بر مطالعات اسنادی و بررسی‌های میدانی مبتنی بر پرسشنامه استوار هست. در این پژوهش از مطالعات اسنادی شامل مطالعه منابع داخلی و خارجی و مطالعات میدانی که دربرگیرنده طراحی پرسشنامه و توزیع پرسشنامه‌ها می‌باشد، استفاده ‌شده است؛ در همین راستا برای توصیف داده‌ها از میانگین و فراوانی و در بخش آمار استنباطی از آزمونهای کولموگروف-اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده‌ها و از آزمون‌های مدل رگرسیونی جهت بررسی تأثیر متغیرها استفاده گردیده است. یافته‌های حاصل از پژوهش نشان‌ می‌دهد که رابطه معناداری بین متغیر مستقل گردشگری میراث و متغیرهای وابسته اعم از ویژگی‌های اجتماعی، زبانی، مذهبی، اصالت فرهنگی و قومیت وجود دارد؛ بر همین اساس نتایج حاصل از پژوهش نمایانگر مؤثر بودن گردشگری میراث بر بازنمایی هویت فرهنگی شهر سلطانیه می‌باشد.