موضوع حفاظت از میراث فرهنگی و آثار باستانی یک کشور، چندان حائز اهمیت است که نیاز است اتحادی همه جانبه و در همه ی سطوح میان مردم و دولت شکل گیرد تا بتوان محیط های فرهنگی، طبیعی، و تاریخی را حفظ کرد. این پژوهش قصد داشت تا تاثیرات رفتار فرهنگی گردشگران بر حفاظت از بناهای باستانی و میراث گردشگری را مورد بررسی قرار دهد تا مشخص شود چه راهکارهایی برای بهبود این رفتار می توان ارائه داد. روش انجام پژوهش به دو شیوه کتابخانه ای و نظرسنجی با پرسش نامه بود. نتایج حاصل از پرسش نامه و بررسی معنا داری گویه ها نشان داد که آگاهی گردشگران از لزوم توجه به محیط زیست و حفاظت از منابع طبیعی، علاقه ی گردشگران به محیط زیست و جاذبه های طبیعی، و آگاهی گردشگران از لزوم مراقبت از مقاصد گردشگری میراث به عنوان سه شاخص اول تاثیر گذار بر حفاظت از مقاصد گردشگری میراث می باشند. همچنین آگاهی فرهنگی گردشگران و دانش گردشگری گردشگران با نمرات نزدیک به هم از درجه ی اهمیت بالاتری شناخته شده اند و پس از آن نگرش فرهنگی و رفتار مدنی گردشگران قرار گرفت.