بعد از خروج آمریکا از برجام و عدم انجام تعهدات طرف غربی، دولتمردان کشورمان راهبرد جدید بازگشت مرحله‌ای به وضعیت قبل از توافق برجام را در پیش گرفتند. در برابر این وضعیت، آمریکا و سه کشور اروپایی تهدید کردند که اقدامات تقابلی با این سیاست ایران در پیش خواهند گرفت. سؤالی در افکار عمومی ایجاد شد که پایان این تقابل چگونه خواهد بود؟ برای پاسخ به این سؤال باید گزینه‌های محتمل را مدنظر قرار داد. گزینه‌های مطلوب ایران و مطلوب آمریکا و طرف اروپایی به ویژه گزینه‌هایی که احتمال بیشتری برای آن متصور است. اعتقاد بر این است هر چند تمایل آمریکا و طرف غربی بر بازگرداندن مجدد تحریم‌ها و صدور قطعنامه‌های جدید است لیکن در صورت اتخاذ تدابیر هوشمندانه توسط کشورمان، این امر محقق نخواهد شد و در کمترین سطح از کارایی خواهد بود. آنچه بیشتر مدنظر غرب و امریکا است، ایجاد ترس و وحشت در افکار عمومی داخلی و جهانی از تبعات کاهش تعهدات ایران است تا با این حربه، ایران را مجاب به توقف در این مسیر جدید نماید. سؤال اصلی این پژوهش این است که بهترین گزینه جمهوری اسلامی ایران در خصوص ادامه حضور در برجام با استفاده از نظریه بازی‌ها کدام گزینه است. براساس شواهد، مدارک و یافته‌های حاصل از این پژوهش به این نتیجه رسیدیم که وضعیت ادامه حضور جمهوری اسلامی ایران در برجام یک بازی پویا با اطلاعات کامل و تمام است. در این پژوهش درخت بازی گزینه‌های پیش‌روی ایران ترسیم شد و مورد بررسی قرار گرفت و در ادامه برای پیدا کردن جواب و حل بازی از روش برآیند برگشت به عقب سود جستیم که نتیجه آن رسیدن به گزینه برداشتن قاطعانه گام‌های کاهش تعهدات جمهوری اسلامی ایران در صورت ادامه عدم اجرای تعهدات از سوی طرف‌های اروپایی بود.
