سرمایه روان شناختی مثبت، مفهومی است که از رشته روان شناسی وارد تحقیقات رفتاری و مدیریتی شده است و بعنوان مزیت رقابتی سازمان تلقی می گردد. لذا هدف این مطالعه بررسی اثر بکارگیری خدمات رفاهی بر سرمایه روانشناختی مثبت است. داده های مربوطه از طریق پرسشنامه استاندارد سرمایه روانشناختی مثبت لوتانز و همکاران (2007) در دو مرحله قبل و بعد از بکارگیری خدمات رفاهی جمع آوری گردید. جامعه آماری تحقیق حاضر کارمندان شرکت نفت میسان در عراق هستند که از خدمات رفاهی مهمانخانه شرکت نفت استفاده کرده اند. در این مطالعه به دلیل محدودیت زمانی، جامعه آماری مربوط به تعداد مسافران در طول 3 ماه در نظر گرفته شده است که بر اساس دفاتر ثبت رزروها 150 نفر بوده اند و سپس بر اساس جدول کرجسی و مورگان(1970) برای این جامعه آماری تعداد نمونه 108 نفری در نظر گرفته شد که در نهایت برای اطمینان، تعداد بیشتری پرسشنامه توزیع و 116 مورد جمع آوری گردید. برای نمونه گیری از روش تصادفی ساده بهره برده شده است و همه کارکنان این شرکت از شانس مساوی ( به شرط استفاده از خدمات رفاهی مد نظر) برخوردار بوده اند. یافته ها پس از تحلیل نتیجه آزمون مقایسه میانگین دو نمونه جفت شده با استفاده از نرم افزارSPSS نشان داد فرضیه اصلی پژوهش مورد تایید می باشد و بکارگیری خدمات رفاهی بر سرمایه روانشناختی مثبت تاثیر معناداری دارد و میانگین های به دست آمده در دو حالت قبل و بعد متفاوت می باشند و در مرحله پس آزمون افزایش پیدا کرده است. نتایج حاصل از بررسی 4 فرضیه فرعی پژوهش بیانگر این است که تفاوت معناداری در میانگین خوش بینی و خودکارآمدی کارکنان پیش از استفاده و پس از استفاده از خدمات رفاهی وجود ندارد و بکارگیری این خدمات تاثیری بر افزایش خوش بینی و خودکارآمدی کارکنان نداشته است. از طرف دیگر مقایسه میانگین مقادیر تاب آوری کارکنان در پیش آزمون و پس آزمون تفاوت معناداری را نشان می دهد بدین معنی که استفاده از این امکانات تاثیر بسزایی بر افزایش تاب آوری کارکنان داشته است. همچنین تفاوت معناداری در میانگین مقادیر امیدواری کارکنان در پیش آزمون و پس آزمون وجود دارد و استفاده از این امکانات تاثیر معناداری بر افزایش امیدواری کارکنان داشته است.
