تحقیق حاضر به بررسی تاثیر رهبری خدمتگزار بر رفتار نوآورانه با تبیین نقش میانجی اعتماد سازمانی و انگیزه کاری در بین کارکنان اداره کل دادگستری استان کربلا می پردازد. پژوهش حاضر از حیث هدف، در دسته تحقیقات کاربردی قرار می‌گیرد، همچنین از نظر شیوه گردآوری اطلاعات توصیقی و از نوع همبستگی است. میزان دخالت پژوهشگر در این پژوهش حداقل می-باشد و افق زمانی این پژوهش مقطعی بوده است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان اداره کل دادگستری استان کربلا می باشند. ابزار سنجش مربوط به هر 4 متغیر، پرسشنامه های استاندارد هستند که دارای روایی محتوایی و سازه می باشند و آلفای کرونباخ همه پرسشنامه ها بیشتر از 0.7 و پایایی آنها مورد تایید است. بطور کلی در این تحقیق 7 فرضیه مورد بررسی قرار گرفتند نتایج نشان داد رهبری خدمتگزار بر رفتار نوآورانه تاثیر مثبت و معناداری ندارد با این حال این سبک از رهبری بر اعتماد سازمانی و انگیزه کاری تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین سایر فرضیات پژوهش تایید نشدند و یافته ها حاکی از آن است که اعتماد سازمانی بر رفتار نو آورانه تاثیر مثبت و معنا داری ندارد و اعتماد سازمانی رابطه بین رهبری خدمتگزار و رفتار نوآورانه را میانجی‌گری نمی کند. در نهایت انگیزه کاری بر رفتار نوآورانه تاثیر معناداری ندارد و رابطه بین رهبری خدمتگزار و رفتار نوآورانه را میانجی‌گری نمی کند.
