ویژگیهای بستر جغرافیایی و محیطی یک منطقه، نقش بنیادین در نحوه ی شکل گیری استقرارهای انسانی و تداوم حضور آنان در یک منطقۀ جغرافیایی دارد. طبیعت امکاناتی را در اختیار انسان قرار میدهد و انسان براساس شناخت خود از آن امکانات در راستای اهدافش بهره برداری می کند و بدینسان رابطۀ متقابل انسان و طبیعت شکل می گیرد. میزان کیفیت و نحوۀ شکل گیری استقرارهای انسانی و نوع کاربری آنها بر حسب ویژگیهای محیطی، شکل دهندۀ مبحث بوم شناسی با هدف شناخت میزان رابطۀ متقابل انسان و محیط است. مقاله پیش رو حاصل پژوهشهای میدانی در خصوص شناسایی محوطه های اشکانی، بررسی مؤلفه های زیست محیطی مؤثر در روند شکل گیری و گسترش استقرارگاههای اشکانی در بخش میانی کریدور کپه داغ/آلاداغ است. این بستر جغرافیایی منطبق بر درۀ ساختمانی اترک کشف رود میباشد. در این پژوهش، محوطه های اشکانی از طریق بررسیهای میدانی، مقایسه گونه شناختی سفالینه های سطحی و شرایط زیست بوم مورد مطالعه و تحلیل باستانشناختی قرار گرفته اند. هدف از این بررسیها، شناخت و درک چگونگی رابطه ی زیست بوم منطقه با سکونتگاههای اشکانی بوده است. برای نیل به این مقصود، نتایج یافته های باستانشناسی این پژوهش همراه با اطلاعات جغرافیایی و آماری در محیط نرم افزاری GIS پردازش گردید تا بتوان نسبت به چرایی شکل گیری این محوطه ها در بستر تاریخی دورۀ اشکانی در بخش میانی کریدور کپه داغ/آلاداغ آگاهی یافت.
