هندسه مقدس، که به عنوان ترکیبی از ریاضیات و نمادگرایی مذهبی شناخته می‌شود، تأثیر عمیقی بر هنر و معماری دوره ساسانی داشته است. در این دوره، هنرمندان و معماران با استفاده از اشکال هندسی مانند دایره، مربع و ستاره، به خلق فضاها و طرح‌هایی پرداخته‌اند که نه تنها از نظر زیبایی‌شناسی برجسته بوده، بلکه معانی نمادین و مقدسی را نیز در بر داشته است. این الگوها در بناهای مهمی مانند کاخ‌ها، معابد و نقش‌برجسته‌ها دیده می‌شوند و به عنوان نمادی از نظم کیهانی و ارتباط میان انسان و جهان الهی عمل کرده‌اند. تاثیر هندسه مقدس در این دوره نه تنها به زیبایی معماری کمک کرده بلکه به تقویت هویت فرهنگی و دینی ساسانیان نیز انجامیده است.هدف اصلی در این پژوهش تأثیر هندسه مقدس بر هنر و معماری دوره ساسانی است. تحقیق حاضر براساس هدف از نوع تحقیقات بنیادی و براساس ماهیت و روش از نوع تحقیقات تاریخی است. گردآوری داده‌های مورد نیاز این پژوهش به شیوه‌ی اسنادی (کتابخانه‌ای) می باشد. دستاورد های پژوهش حاکی از آن است که در این دوره، توجه به ریتم در طراحی و در نظر گرفتن آن بهعنوان عنصر اصلی طراحی، با کاربرد ریتم متناوب و ایجاد ریتم جدید از ریتم ساده در طراحی تزیینات معماری مشخص می شود .در نقوش این دوره از هندسه مقدس استفاده شده و بیشتر تصاویر دارای الگوهای مشخص بودند.
