نهاد دین در جامعه ایران بعنوان یک جامعه دینی، کارکرد های زیادی مانند جهت دادن به زندگی و همبستگی اجتماعی دارد. اما گزارشها نشان می دهد که دینداری در بین جوامع از جمله ایران در حال کاهش است. هدف تحقیق حاضر، بررسی رابطه بین دینداری دانش آموزان دختر و دینداری والدین آنان می باشد. نمونه آماری تحقیق 262 نفر دختر دانش آموز یک مدرسه دوره اول متوسطه در بابل بودند که بطور تصادفی از میان 15 مدرسه انتخاب شده است. ابزار اندازه گیری سه پرسش از دینداری پاسخگویان، پدر و مادر پاسخگویان بود. نتایج نشان داد که 2/28 درصد از دختران خود را خیلی کم و کم مذهبی می دانند. مادران از پدران دیندارتر بودند و رابطه مستقیم و معناداری بین میزان دینداری دختران با میزان دینداری مادر و همچنین رابطه مثبت و معنی داری بین میزان دینداری دختر با میزان دینداری پدر وجود دارد. پیشنهاد می شود که به تاثیر دینداری والدین در تقویت دینداری دختران توجه بیشتری بعمل آید و از این متغیر جهت تقویت دینداری دختران استفاده شود.
