تصمیم گیری در مورد ساختار سرمایه به عنوان اهرم مالی، یکی از مهمترین و چالش برانگیزترین مسائل پیش روی بانک ها است. ضمن تاکید بر واکاوی عوامل موثر بر اهرم مالی، هدف اصلی در این مطالعه بررسی واکنش سرعت تعدیل به عامل سودآوری در 15 بانک پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1389 تا 1394 است. برای این منظور از الگوی تعدیل جزئی در فضای داده های تابلویی پویا استفاده شده است. نتایج حاصل از برآورد الگو با تخمین زن گشتاورهای تعمیم یافته ی سیستمی در دو قالب نشان می دهد که بانک ها به طور متوسط با سرعت تعدیل 50 درصد به سمت ساختار سرمایه ی بالقوه خود حرکت نموده و در مدت یک سال می توانند بیش از نیمی انحراف از اهرم بالقوه شان را جبران کند. سودآوری مطابق با نظریه ی سلسله مراتبی ضمن اثرگذاری منفی و معنادار بر اهرم مالی، با کاهش در سرعت تعدیل آن نیز همراه است. همچنین فرصت های رشد و دارایی قابل وثیقه مطابق با نظریه های سلسله مراتبی و موازنه ایستا، اثری منفی و دارایی های ثابت مشهود و کسری مالی مطابق با نظریه ی موازنه ایستا اثری مثبت بر اهرم مالی دارد.
