در این پژوهش به تجزیه و تحلیل کاربرد فناوری اطلاعات و اثرات معنادار آن بر بهره وری منابع انسانی در نظام آموزش عالی پرداخته شده است. نوع پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی محسوب می شود. از آنجائی که رابطه بین متغیرها را می سنجد تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کارکنان مؤسسه آموزش عالی علمی-کاربردی شهرداری تهران و مراکز تابعه که با فناوری اطلاعات برخورد مستقیم دارند، می باشد که تعداد آنها 211 نفر است. تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول و جدول گرجسی و مورگان 136 نفر می باشد. ابزار گردآوری اطلاعات از طریق پرسشنامه است که بر اساس مطالعه مبانی نظری و پیشینه تحقیق هشت شاخص بهره وری نیروی انسانی حوزه آموزش عالی شناسایی گردیده است که عبارتند از: انگیزش، خلاقیت و نوآوری، رقابت پذیری، کاهش هزینه فعالیت ها، بهبود کیفیت فعالیت ها، کاهش زمان انجام کار و روحیه نیروی انسانی. نتایج نشان داده است که بین استفاده از فناوری اطلاعات و بهره وری نیروی انسانی (در هر هشت مؤلفه شناسایی شده) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
