قرار گرفتن پانل‌های MDF در معرض بسیاری از مواد شیمیایی یا هوازدگی و واکنش های طولانی مدت ممکن است به دلیل برهم کنش شیمیایی منفی احتمالی با اجزای اصلی این ماده، به ویژه الیاف چوب و رزین اوره فرمالدئید، مضر باشد. در این مطالعه، یک سیستم پلاسمایی تخلیه سد دی الکتریک بصرفه در انرژی (DBD) به عنوان یک روش سریع برای تشکیل یک پوشش آبگریز به سطح MDF اعمال شد. اثرات پارامترهای اصلاح پلاسمای DBD (زمان پردازش، قدرت تخلیه و پیش ساز ارگانوسیلیکنHMDSO) بر آبگریزی، مورفولوژی، ترکیب و ساختار شیمیایی لایه‌های نازک پلی‌دی‌متیل سیلوکسان رسوب‌شده (شبیه PDMS) با استفاده از تکنیک‌های مختلف مشخصه‌یابی طیف‌سنجی تبدیل فوریه بازتابی ضعیف شده (ATR-FTIR)، میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی (FE-SEM)، میکروسکوپ نیروی اتمی (AFM)، آنالیز وزن‌سنجی گرمایی (TGA) و اندازه‌گیری زاویه تماس (CA) مورد بررسی قرار گرفت. پارامترهای بهینه اصلاح پلاسمای DBD برای دستیابی به بالاترین آبگریزی تعیین شد. اصلاح پلاسمای DBD همچنین کاربرد کلی آن را بر روی گونه‌های مختلف MDF نشان می‌دهد و به ترتیب نشان‌دهنده معرفی موثر پوشش آبگریز حاوی سیلیکون بر روی سطح MDF است.
