«انّا لله» یعنی ما ذر‌اتی از وجود خداوند هستیم «و انّا اِلیه راجِعون» یعنی در پایان هم به سوی او بازمی‌گردیم. اگر کمی هوشمندانه دقت کنیم «اِلَیه» یعنی به سوی، در جهت، پس «انّا اِلَیه» مسیر راه را مشخص می‌کند. یعنی در طول عمر همواره با خدا بودن و به یاد او ماندن. مولانا جلال الدین مولوی بر این عقیده بود که جان ما خدایی است و متصل به اوست، دائما نفخات الهی برما جاریست، خنده و گریه، شادی و غم، قبض و بسط خاطر ما از جانب خداست و نه تنها در پایان عمر؛ بلکه در تمام طول عمر نیز روح ما هر شب به مـنشاء وجـودش باز می-گردد و تمام تلاطم‌ها با وصل شدن به دریای پرمهرش به آرامش می‌رسد .
