مهران نقی زاده قمی

هدف از این تحقیق بررسی تأثیر مکملگیری منیزیم سولفات بر شاخصهای الکترومیوگرافی آستانه خستگی در پی یک جلسه فعالیت هوازی دویدن روی نوار گردان تا حد (TTE) لاکتات و زمان رسیدن به واماندگی ،(EMGFT) 25/25 ± 1/ واماندگی در مردان دانشگاهی غیرفعال بود. به این منظور 16 دانشجوی پسر غیرفعال ( با میانگین سنی 18 79 کیلوگرم) به طور تصادفی به دو گروه مکمل ( 8 نفر) و /51 ± 25/ 176 سانتیمتر، وزن 65 /18 ± 4/ سال، قد 75 دارونما ( 8 نفر) تقسیم شدند. خون گیری در چهار مرحله، قبل و بلافاصله بعد از آزمایش بروس در پیش آزمون و همبسته و مستقل در t پس آزمون انجام گرفت. دادهها با استفاده از آزمون اندازهگیری مکرر، آنالیز کوواریانس، آزمون گروه مصرف کننده منیزیم TTE تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، بعد از دوره مکمل گیری P= 0/ سطح معناداری 05 را EMGFT همچنین مکمل منیزیم سولفات بروز .(P< 0/ 5 درصد)، ( 05 / سولفات با افزایش همراه بود ( 44 نتایج تحقیق حاضر نشان .(P> 0/ اما تغییرات لاکتات در دو گروه معنادار نبود ( 05 .(P< 0/ 140 درصدافزایش داد ( 05 عضله در پی یک جلسه فعالیت EMGFT می دهد که مصرف مکمل منیزیم سولفات موجب کاهش شیب فعالیت دویدن وامانده ساز روی نوارگردان می شود