ماکرومولکولهای زیستی از جمله پروتئین ها انتخاب خوبی برای محصور سازی ویتامینها هستند. اتصال ویتامینهای محلول در چربی مانند ویتامین E به یک سیستم حامل مناسب سبب افزایش حلالیت، انتقال آسان، محافظت از تجزیه و افزایش قابلیت دسترسی زیستی این ویتامینها می شود. از آنجا که آلفالاکتالبومین تمایل اتصال بالایی به مولکولهای هیدروفوب کوچک دارد، این پروتئین می تواند به عنوان یکی از پروتئینهای شیر، حامل طبیعی مناسبی برای ویتامین E باشد. در این پژوهش، برهمکنش آلفالاکتالبومین با آلفاتوکوفرول که فراوان ترین فرم فعال ویتامین E می باشد با استفاده از روش طیف سنجی مرئی فرابنفش، کدورت سنجی و طیف سنجی فلورسانس در pH برابر 4/7 و دمای محیط مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین با روش داکینگ مولکولی نیروهای موثر و جایگاه احتمالی پیوند به صورت محاسباتی، پیش بینی شده است. در طیف سنجی مرئی فرابنفش با برهمکنش پروتئین و لیگاند تغییراتی در میزان جذب مشاهده شد و با افزایش غلظت لیگاند میزان جذب به مقدار جزیی افزایش یافت. در بررسی کدورت سنجی وجود پروتئین آلفالاکتالبومین و برهمکنش آن با آلفاتوکوفرول سبب کاهش کدورت آلفاتوکوفرول نسبت به آلفاتوکوفرول در بافر تریس شده است. طیف سنجی فلورسانس اطلاعات دقیقی درمورد تغییرات ساختار پروتئین در برهمکنش با لیگاند به دست می دهد. طی این برهمکنش شدت نشر فلورسانس کاهش یافته است و آلفاتوکوفرول با اتصال به پروتئین به عنوان عامل خاموشی استاتیکی عمل کرده است. ثابت اتصال و تعداد جایگاه اتصال به ترتیب M-1 78/185 و 841/0 به دست آمد و فاصله (r0) بین دهنده (تریپتوفان) و گیرنده (آلفاتوکوفرول) با توجه به انتقال انرژی رزونانسی فلورسانس 75/3 نانومتر به دست آمد. داکینگ مولکولی نیز نشان داد که پیوندهای هیدروفوبی در اتصال آلفاتوکوفرول به پروتئین آلفالاکتالبومین نقش اصلی را دارند. یافته های حاصل از این تحقیق نشان داد که برهمکنش بین آلفالاکتالبومین و آلفاتوکوفرول صورت گرفته است و بنابراین آلفالاکتالبومین می تواند نقش موثری در پایدارسازی و نقل و انتقال ویتامین E داشته باشد.
