سیدمحمدتقی کامل میرمصطفائی

در این مقاله، فرض می کنیم فراوانی های آللی متغیرهای تصادفی هستند و از یک توزیع آماری خاص پیروی می کنند. بر اساس آزمایش های قبلی، یک توزیع پیشین مفید به همراه ابرپارامترهای خاص مشخص می کنیم. فرض می کنیم که اطلاعات پیشین ارائه شده از توزیع بتا تبعیت می کند و در نتیجه توزیع پسین را به دست می آوریم. سپس مسأله ی برآوردیابی بیز فراوانی های آللی را با استفاده از مفاهیم نظریه ی تصمیم تحت تابع زیان لاینکس در نظر می گیریم. فراوانی های آللی را با استفاده از روش های عمومی برآوردیابی مانند روش درستنمایی ماکزیمم و روش بیز با پیشین بتا، برآورد می کنیم. همچنین از روش تقریب بسط تیلور برای تقریب زدن برآوردگرهای بیز بهره می گیریم. در ادامه، یک شبیه سازی انجام می دهیم تا عملکرد برآوردگرهای بیز را در مقایسه با برآوردگر درستنمایی ماکزیمم مورد مطالعه قرار دهیم. نتایج عددی برگرفته از شبیـــه سازی منعکس کننده ی عملکرد رضایت بخش برآوردگرهای بیز در مقایسه با برآوردگر درستنمایی ماکزیمم هستند.