پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت موجود و مطلوب برنامهدرسی دورهی ابتدایی برمبنای رویکرد آموزشی اشتاینر انجام شد. رویکرد پژوهش حاضر از نوع کمی و روش، توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل 800 آموزگار شهرستان بابل بود که طبق جدول نمونهگیری مورگان با روش نمونهگیری تصادفی طبقهای نسبتی، تعداد 266 نمونه انتخاب شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی و پایایی سؤالات محاسبه شد. روایی محتوایی بر اساس CVR،93/0 و پایایی پرسشنامه، بر اساس ضریب آلفای کرونباخ 98/0 بهدستآمده است. شیوهی تجزیه و تحلیل دادهها در دو بخش آمار استنباطی و توصیفی با کمک نرمافزار spss انجام شد. نتایج یافتهها نشان داد که بین وضعیت موجود و مطلوب برنامهدرسی بر مبنای رویکرد آموزشی اشتاینر و عناصر آن( هدف، محتوا، راهبردها و ارزشیابی)، تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). بدین معنی که شکاف وضعیت موجود و مطلوب معنادار بوده و وضعیت موجود بهطور معناداری پایینتر از وضعیت مطلوب قرار دارد.