محسن حاجی تبار فیروزجایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر محیط یادگیری سازنده‌گرا بر عملکرد و درگیری تحصیلی دانش‌آموزان دختر پایه ششم بوده است. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه ششم شهر آمل درسال تحصیلی 1401-1402 به تعداد 5487 نفر بوده که با استفاده از شیوه نمونه‌گیری تصادفی جایگزینی 60 نفر( 30 نفر در گروه کنترل و 30 نفر در گروه آزمایش) انتخاب شد‌ند. ابزارهای پژوهش، پرسشنامه های استاندارد عملکرد تحصیلی Pham and Taylor (1999) و درگیری تحصیلی زرنگ (1392) بوده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تحلیل واریانس تک متغیره و چند متغیره استفاده شد. یافته نشان داد که محیط یادگیری سازنده‌گرا بر عملکرد تحصیلی و ابعاد آن مانند خودکارآمدی(472/0= ES،05/0>p)، تاثیرات هیجانی(535/0= ES،05/0>p)، برنامه‌ریزی(548/0= ES،05/0>p)، فقدان کنترل پیامد(317/0= ES،05/0>p)، انگیزش(143/0= ES،05/0>p) و نمره کل عملکرد تحصیلی(644/0= ES،05/0>p) اثرگذاشته و همچنین محیط یادگیری سازنده‌گرا بر خرده مقیاس درگیری شناختی(181/0= ES،05/0>p)، درگیری انگیزشی(153/0= ES،05/0>p)، درگیری رفتاری(059/0= ES،05/0>p) و نمره کل درگیری تحصیلی(317/0= ES،05/0>p)تاثیرگزاربوده است. بنابراین محیط یادگیری سازنده‌گرا منجر به افزایش و بهبود عملکرد تحصیلی و درگیری تحصیلی می‌شود. در نتیجه معلمان می‌توانند با ایجاد محیط یادگیری سازنده‌گرا عملکرد تحصیلی و درگیری تحصیلی دانش‌‌ آموزان در درس ریاضی را به حداکثر برسانند تا از این طریق موفقیت و رضایت تحصیلی دانش آموزان در کلاس‌ها افزایش یابد.