محمد تقی گیلک حکیم آبادی

سابقه و هدف: عادات غذایی و رفتار تغذیه ای مردم در حقیقت شکل دهنده فرهنگ غذایی هر جامعه می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی عوامل مؤثر بر تنوع غذایی در خانوارهای شهری ایران است. خانوار انجام گرفت. داده 18627 مواد و روشها: مطالعه به صورت مقطعی و تحلیلی بر روی 1395 ها از نشریه درآمد و هزینه خانوار شهری مرکز آمار ایران جمع آوری شد. در این تحقیق، برای اندازه گیری تنوع غذایی از نمایه بری استفاده شد. نمایه مزبور بین یک تا صفر بوده و مقدار بیشتر نشانگر تنوع غذایی بیشتر است. متغیرهای الگو مورد مطالعه، شامل متغیرهای فردی (سن، تحصیلات، جنس)؛ اجتماعی (سواد، منطقه جغرافیایی، نرخ مشارکت)؛ اقتصادی (درآمد، هزینه) میباشند. یافتهها: افزایش یک فرد با سواد در خانوار درصدک ،0/0003 ،0/0013 موجب افزایش تنوع غذایی بترتیب 90 و 75 ،50 ،25 ،10 های ). مخارج سرانه غذایی در همه صدک P<0/01 در نمایه تنوع غذایی میشود ( 0/0007 و 0/0008 ،0/0001 ها رابطه مثبت با تنوع غذایی دارد.  %50در صدک میانه ( ). خانوارهای P<0/01 درصد افزایش میدهد ( 2/5 ریال به سرانه مخارج غذایی، تنوع غذایی خانوار را 1000) افزایش  ساکن مناطق جنوبی و مرکزی کشور به ترتیب بیشترین و کمترین تنوع را در رژیم غذایی خود دارند. نتیجه گیری: رفتار تنوع غذایی در خانوارهای ایرانی بیش از همه وابسته به منطقه سکونت آنها می باشد. رشد درآمد خانوار در صدک های پایین موجب افزایش تنوع غذایی میگردد. لذا رشد اقتصادی منجر به تنوع غذایی و پیشگیری از بیماریهای غیرواگیر خواهد شد