همافزایی در رفتارهای جمعگرایانه عاملان اقتصادی، منفعت فردی را همراستا با منفعت جمعی قرار میدهد. مقاله حاضر در پی بررسی رابطه بین دینداری و تعاون از یک مطالعه آزمایشگاهی بهره برده است. از این رو بازی کالای عمومی در دو تکرار "انگیخته" و "فرضی" طی 5 گام بر روی نمونه تصادفی 138 نفره از جامعه دانشجویان دانشگاه مازندران در اسفند92 تا فروردین 93 انجام پذیرفت. متغیرهای دینداری و ابعاد شخصیت بعد از اجرای بازی توسط پرسشنامههای استاندارد اندازهگیری شد. نتایج رگرسیون پسرونده نشان میدهد که در گام اول بازی کالای عمومی کمکهای بیشتری توسط افراد با نمره بالا در زیرشاخص اخلاقیات و عبادیات ارائه شد. رابطه بین دینداری و مشارکت در عرضه کالای عمومی در مراحل بعدی بازی با پول فرضی حفظ اما در بازی انگیخته قطع شده است. یافتهها نشان میدهد که انگیزه مادی باعث رفتارهای اصلاحی برای حفظ همکاری گروهی شده، اما حذف انگیزه مادی، واکنش مشارکتکنندگان شرطی به رفتار سواری کنندگان مجانی را تشدید نموده و در نهایت سطح همکاریها به طور معنیداری کاهش یافته است. رفتار بازیکنان در آزمایش کالای عمومی نشان میدهد که مشارکت آنها بستگی به سطح مشارکت جمع دارد. آنها تمایل دارند مشارکت خود را حول میانگین مشارکت جمعی نگه دارند. دلالت سیاستی چنین رفتاری مراقبت برای جلوگیری از رفتار سواری مجانی حتی با هزینههای بالاتر از درآمد از دست رفته ناشی از آن است.
