هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرین با زمان بندی حسی بیرونی بر میانگین سرعت و دامنه مرکز فشار تعادل ایستا و پویای سالمندان بود. در این مطالعه 36 مرد سالمند به طور تصادفی به سه گروه کنترل، راه رفتن ساده و گروه تمرین با زمان بندی حسی بیرونی تقسیم شدند. تمرینات به مدت شش هفته سه جلسه ایی انجام گردید. آزمودنی ها قبل و بعد از تمرینات در آزمون های تعادلی ایستا و پویا شرکت کردند. نتایج بین پیش و پس آزمون سطح و مسافت مرکز فشار گروه ها تفاوت معنی داری را نشان نداد، بااین حال، تمرین با زمان بندی حسی بیرونی موجب افزایش معنی دار دامنه ی مرکز فشار در مسیر قدامی-خلفی و داخلی-خارجی در گروه تجربی شد. نتایج نشان داد استفاده از این تمرینات می تواند موجب بهبود معنی دار تعادل پویا سالمندان شود؛ بنابراین می توان این روش تمرینی را به عنوان روشی کم هزینه، نوین و ساده در برنامه های تمرینی مربوط به بهبود تعادل پویای سالمندان جای داد.
