در سال های اخیر، از توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان یکی از سیاست های مورد تأکیددولت نام برده اند. تحلیل گران اقتصادی کشور نیز، کم و بیش ، به موضوع توسعه صادرات غیرنفتی به عنوان راهبردی موفقیت آمیز برای رسیدن به نرخ رشد اقتصادی بالا، اشاره کرده اند.هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر اثر صادرات غیر نفتی در کشورهای عضو چشم انداز، طی دوره(2010 تا2014 بر رشد اقتصاد ی است. در این رابطه اقتصاددانان توسعه، تخصص گرایی بین المللی را به دلیل وابستگی شدید اقتصاد به کالاهای صادراتی مورد انتقاد قرار می دهند. اینان، معتقدند که تخصص گرایی بین المللی در کالا برای یک کشور منجر به وابستگی شدید اقتصاد آن کشور به درآمدهای صادراتی آن کالا می شود. و به دلیل غیرقابل پیش بینی بودن قیمت کالاهای صادراتی، نوسانات شدید آن منجر به نوسان و بی ثباتی درآمدهای صادراتی گردیده و این امر، اثر منفی (و گاهی اوقات اثر مثبت) بر کل اقتصاد خواهد گذاشت. تغییرپذیری و نوسانات قیمت به طور عمده در بی ثباتی درآمد ملی و رشد اقتصادی متبلور می شود.رشد و توسعه اقتصادی از جمله اهدافی است که هر اقتصادی دنبال می کند از طرفی صادرات غیرنفتی از جایگاه بسیار بالایی در اقتصاد هر کشوری برخوردار است. نتایج حاصل از برآورد الگوهای تحقیق با استفاده از روش داده های ترکیبی پانل دیتا حاکی از آن است که اثر صادرات غیر نفتی بر رشد اقتصادی در کشورهای مورد نظر مثبت است یعنی با افزایش صادرات غیرنفتی، رشد اقتصادی افزایش می یابد .همچنین سرمایه گذاری مستقیم خارجی، تولید ناخالص داخلی اثر مثبت بر رشد اقتصادی دارند که مطابق مطالعات پیشین است.
