مصطفی عزیزی شمامی

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین شکاف دیجیتال و کارایی آموزشی مدارس متوسطه استان مازندران انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل دو گروه است،گروه اول شامل معلمان دوره متوسطه که تعداد آن ها 7059 نفر و گروه دوم دانش آموزان دوره متوسطه که تعداد آن ها 114101 نفر است و در شش شهر استان مازندران در سال تحصیلی ۱۴۰3 -۱۴۰2 که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و براساس فرمول کوکران حجم نمونه برای دانش آموزان و معلمان به ترتیب 384 و 364 نفر برآورد گردید که نهایتا 300 نفر از معلمان و 300 نفر از دانش آموزان در پژوهش حاضر شرکت نمودند. جهت گردآوری داده‌ها در ارتباط با شکاف دیجیتال از پرسش نامه‌های استاندارد حسینی و همکاران (1392) و پرسش نامه گریک(2016) و سالمیان و زارعی(1394) و برای تعیین کارایی آموزشی معلمان از پرسش نامه استاندارد اکرم (2018) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون همبستگی و رگرسیون استفاده شد.نتایج حاصل چنین نشان دادند که بین شکاف در دسترسی به فناوری اطلاعات و ارتباطات و کارایی آموزشی ازدیدگاه معلمان (400/0r= و 01/0> P) و از دیدگاه دانش آموزان (292/0- = R و01/0> P) رابطه منفی و معناداری وجود دارد.بین شکاف در میزان استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و کارایی آموزشی از دیدگاه معلمان رابطه معناداری وجود ندارد (004/0r= و 01/0> P ).اما از دیدگاه دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد (289/0-=rو01/0>P ).بین شکاف در نگرش به فناوری اطلاعات و ارتباطات و کارایی آموزشی از دیدگاه معلمان (322/0r= و 01/0> P) و از دیدگاه دانش آموزان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (205/0-=r و 01/0> P). بین شکاف در نوع استفاده از فناوری اطلاعات و کارایی آموزشی از دیدگاه معلمان (323/0r= و01/0> P ) و از دیدگاه دانش آموزان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (278/0-=r و01/0> P ).بین شکاف در مهارت استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات و کارایی آموزشی از دیدگاه معلمان(249/0r= و 01/0> P ) و از دیدگاه دانش آموزان رابطه منفی و معناداری وجود دارد (357/0-=r و 01/0> P).