هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش سواد برنامهریزی درسی در اثربخشی مدرسه با میانجی-گری فرهنگ مدرسه و رویکرد پژوهش، کمی و روش، توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعهآماری شامل کلیه مدیران مدارس ابتدایی، متوسطه اول و متوسطه دوم آموزش و پرورش شهرستان رودسر در سال تحصیلی 1402-1401 به تعداد 230 نفر بود که به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای، تعداد 140 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش؛ پرسشنامههای استاندارد سواد برنامهریزی درسی نوربخش(1391)، پرسشنامه فرهنگ مدرسه Salfi & Saeed (2007)و پرسشنامه اثربخشی مدرسه با اقتباس از پرسشنامههای Serjivani(1994) و Hoy & Ferguson(1984) بوده است. پایایی پرسشنامهها به ترتیب 87/0، 89/0 و 76/0 بهدست آمد و روایی آنها به ترتیب 93/0، 96/0 و 91/0 بهدست آمده است. و یافتهها نشان داد که سواد برنامهریزی درسی از طریق فرهنگ مدرسه با اثربخشی مدارس شهرستان رودسر رابطه معنادار دارد. یعنی، فرهنگ مدرسه نقش واسطهای(میانجی) در رابطه بین سواد برنامهریزی درسی با اثربخشی مدرسه داشته و مدل برازش داده شده مورد تأیید بود. با توجه به نتایج، ازاینرو شایسته است مدیران در مدارس جهت افزایش اثربخشی مدرسه به مقولههایی همچون سواد برنامه-ریزی درسی و فرهنگ مدرسه توجه لازم را مبذول دارند