رمان، گونه ای ادبی از زیر شاخه های ادبیات داستانی است که به عنوان فنی نوپا نقش پر رنگی در تقویت و پیشرفت جایگاه ادبیات در کشور های گوناگون به ویژه ادبیات عربی داشته است.تا حدی که توانسته،در موضوعاتی که مربوط به جامعه بشری معاصر بوده است، نویسندگانی مطرح و صاحب قلمی را در عالم نویسندگی در خود ببیند. یکی از این نویسندگان معاصر عرب، «نجیب محفوظ» برنده جایزه نوبل ادبیات است که در قالب رمان، آثار گرانقدر و مدونی در زمینه مسائل اجتماعی،سیاسی و تاریخی از خود به یادگار گذاشته است. رمان «أمام العرش» یکی از آثار ادبی نجیب محفوظ است که در آن رویکردی کاملا سیاسی و نقادانه دارد.از اینرو با عباراتی روان و قابل فهم،با تکیه بر عنصر گفتگو، ضمن بر شمردن آثار و کردارهر پادشاهی، سر انجام کار او و به خصوص سرنوشت نهایی اش را گوشزد کند تا به این وسیله سایر حاکمان پند گرفته و اشتباهاتشان را تصحیح نمایند. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه تکنیک های داستانی با موضوعات و حوادثِ متنوع و منحصر به فردِ شخصیت های تاریخی ای می پردازد که نویسنده به کمک قوه خیال و تصورات ذهنی خود،عقوبتشان را تعیین می کند.از دستآورد های این پژوهش این است که تکنیک های شخصیت{مستقیم و غیر مستقیم}، وصف مکان، زمان{بازگشت زمانی و پیشواز زمانی} و اجزای شش گانه ی پیرنگ و مهمتر از همه، گفتگو{بیرونی و درونی} در این رمان کاربرد و نمود بیشتری نسبت به دیگر تکنیک های داستانی دارد. از این رو، بررسی و اهمیت دادن نجیب محفوظ به این تکنیک های ادبی میزان مهارت و توانایی و جایگاه او در ادبیات داستانی را در نظر مخاطبین نمایان می سازد.
