۱۴۰۴/۰۲/۰۲
ملیحه سادات عطری

ملیحه سادات عطری

مرتبه علمی: استادیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس:
دانشکده: دانشکده علوم پایه
نشانی:
تلفن: ۰۱۱۳۵۳۰۲۴۰۷

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی اثر سوربیتول و ساکارز بر حلالیت و ساختار پروتئین زئین
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
زئین، سوربیتول، ساکارز، نانوذرات، خاصیت آنتی اکسیدانی
سال 1403
پژوهشگران حوا کردفیروزجایی(دانشجو)، علی طراوتی(استاد مشاور)، ملیحه سادات عطری(استاد راهنما)

چکیده

زئین مهم‌ترین پروتئین ذخیره ای ذرت است و 45 تا 50 درصد پروتئین ذرت را تشکیل می‌دهد. زئین یک ماده زیست تخریب پذیر و زیست سازگار است که از منابع تجدیدپذیر گیاهی استخراج می‌شود. این ویژگی های زئین، پارامترهای کلیدی برای استفاده از آن در زمینه های بسته بندی مواد غذایی، نساجی، زیست پزشکی و کاربردهای دارویی است. مطالعات قبلی نشان داده بود که ساکارز و سوربیتول میزان رسوب پروتئین ها را کاهش می دهند و باعث افزایش حلالیت و پایداری پروتئین می‌شوند، قندها از جمله ساکارز و سوربیتول می‌توانند پروتئین‌ها را در برابر غیرطبیعی شدن گرمایی پایدار کنند. در این مطالعه تاثیر سوربیتول و ساکارز بر روی ساختار پروتئین زئین و تشکیل نانوذره زئین مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا نانوذرات زئین به تنهایی یا در حضور سوربیتول و ساکارز تهیه شد و سپس ویژگی‌های ساختاری آن‌ها توسط زتاسایزر (DLS) و میکروسکوپ الکترونی (SEM) در شرایط آزمایشگاهی تعیین شد. خاصیت آنتی اکسیدانی نانوذرات تهیه شده توسط آزمایش مهار رادیکال آزاد DPPH مورد مطالعه قرار گرفت. بررسی تاثیر سوربیتول و ساکارز بر روی ساختار زئین نیز به کمک طیف سنجی فلورسانس و FTIR انجام شد. نتایج DLS نشان داد که زئین خالی با اندازه میانگین 4/170 نانومتر، زئین و ساکارز با اندازه میانگین 5/297 نانومتر و زئین و سوربیتول با اندازه میانگین 7/185 نانومتر می باشند. در نتایج عکس‌های SEM نانوذرات زئین تشکیل شده در حضور سوربیتول و ساکارز تغییر مورفولوژیکی و سطوح ناهموارتر نشان دادند. در آزمایش مهار رادیکال DPPH، خاصیت آنتی‌اکسیدانی قابل توجهی برای پروتئین زئین (69 درصد) مشاهده شد و افزودن سوربیتول و ساکارز هر دو باعث کاهش اثر آنتی اکسیدانی زئین شدند بطوریکه در حضور سوربیتول و ساکارز (با نسبت وزنی 5/2 برابر) قدرت مهار رادیکال DPPH به ترتیب برابر 51 و 46 درصد مشاهده شد. آزمایشات طیف سنجی فلورسانس نیز افزایش شدت نشر با افزایش غلظت سوربیتول و ساکارز نشان داد، در نتیجه میتوان گفت در حضور سوربیتول و ساکارز ساختار پروتئین زئین کمی تغییر می‌کند. نتایج FTIR نیز نشان داد که ساکارز و سوربیتول با تشکیل پیوند هیدروژنی به پروتئین زئین پیوند شده و سبب ایجاد تغییرات جزئی در ساختار آن می‌شوند. بنابراین بطور کلی میتوان گفت که ساکارز و سوربیتول با افزایش اندازه ذرات و تغییر ساختار پروتئین زئین، سبب ایجاد تغییرات در خاصیت عملکردی پروتئین زئین می شوند.