برنامهریزی فروش و عملیات[1] امروزه به یک فرایند شناخته شده و پرکاربرد در زنجیرۀ تأمین تبدیل شده است. با این حال تا به امروز، ارزیابی و محاسبه منافع بکارگیری این فرایند مورد غفلت قرارگرفته است. این مقاله، عملکرد فرایند برنامهریزی فروش و عملیات را از طریق مدلسازی ریاضی مورد ارزیابی قرار میدهد. در این مطالعه، سه مدل برنامهریزی مختلط اعداد صحیح[2] ارائه شدند که به ترتیب نشان می دهنده: "برنامهریزی فروش و عملیات کاملاً یکپارچه[3]" که در آن برنامهریزی فروش، تولید، توزیع و تأمین بصورت متمرکز و یکپارچه انجام میپذیرد؛ "برنامهریزی فروش و عملیات نسبتاً یکپارچه[4]" که درآن برنامهریزی فروش و تولید بصورت متمرکز انجام گرفته، درحالی که برنامهریزی توزیع و تأمین بصورت مجزا در هر سایت انجام میگیرد؛ یک مدل "برنامهریزی گسسته[5]" که در آن برنامهریزی فروش به صورت متمرکز انجام شده، در حالی که برنامهریزی تولید، توزیع و تأمین به صورت مجزا و محلی انجام میگیرد. هرسه مدل مذکور برای یک سیستم تولیدی چندسایتی توسعه داده شدهاند که دارای تأمینکنندگان متعدد بوده، محصولات متفاوتی را تولید می کنند و به مشتریان بسیاری سرویس میدهند. در انتها، عملکرد برنامهریزی فروش و عملیات کاملاً یکپارچه نسبت به دو مدل دیگر، از طریق مقایسه تأثیرات مالی این رویکردها تحت تقاضای ماهانه و قیمت بازار واقعی دریک شرکت تولید صنایع فرمینگ[6] در ایران مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج، بیانگر برتری مدل برنامهریزی کاملا یکپارچه نسبت به دو مدل دیگر است.
