چکیده مقدمه: آموزش با رویکرد حل مسأله در حوزه پزشکی به عنوان رویکردی نو مورد پذیرش قرار گرفته و مطالعات نظری و تجریی زیادی صورت گرفته است. با وجود اهمیت این رویکرد، هنوز به روشنی اثربخشی آن به اثبات نرسیده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان اثر بخشی آموزشبا رویکرد حل مسأله در حوزه آموزش پزشکی انجام گرفت. روشها: این پژوهش به شیوه مطالعه مداخلهای نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پسآزمون با گروه کنترل انجام گردید. جامعه مورد 94 در درس مدیریت منابع انسانی دانشگاه علوم پزشکی - مطالعه دانشجویان رشته مدیریت خدمات بهداشتی درمانی سال تحصیلی 93 شیراز بود. شیوه نمونه گیری مبتنی بر تعیین تصادفی یک کلاس به عنوان گروه آزمایش ( 21 نفر) و یک کلاس به عنوان گروه گواه 19 نفر) در نظر گرفته شد. جهت سنجش عملکرد تحصیلی دانشجویان از آزمون محققساخته استفاده گردید. داده ها با استفاده از آمار ) تجزیه و spss و از طریق نرمافزار آماری (ANCOVA - توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس تحلیل شد. .(p<0/ یافتهها: نتایج نشان داد که آموزش با رویکرد حل مسئله بر عملکرد تحصیلی دانشجویان به صورت معنی داری موثر است ( 01 با وجودی که میانگین نمرات دو گروه در پیش آزمون تفاوت چشمگیری با هم نداشتند با این حال میانگین گروه آزمایش در پایان 13 بوده که نشان از اثربخشی معنیدار رویکرد آموزش به شیوه حل مساله بر / 16 و میانگین گروه گواه که 94 / دوره (پسآزمون) 33 عملکرد تحصیلی دانشجویان داشت. نتیجهگیری: با توجه به اینکه آموزش به شیوه حل مساله بر موفقیت دانشجویان تاثیر مثبت و معنیداری دارد، توصیه میشود اساتید علوم پزشکی در بکارگیری از این شیوه تدریس مبادرت ورزند و آموزش به شیوه حل مساله در دستور دانشگاه های علوم پزشکی قرار گیرد.
