مقدمه: پیشرفت هرجامعه مرهون پژوهش و تحقیق مستمر در همه زمینه ها است. در این بین مطالعه ی روش های پژوهش اهمیت قابل توجهی برای شناخت علمی و بهبود کیفیت پژوهش ها دارد لذا این پژوهش هدف خود را بر تبیین روش های پژوهش در حوزه علوم پزشکی نهاده است تا ازاین طریق با شناسایی وضعیت موجود، راهی به سوی توسعه دانش پزشکی از راه توجه به انجام پژوهش های اصیل تر و عمیق تر بازگردد. روش: روش پژوهش حاضر تحلیل محتوا از نوع کمی است که بر روی150 مقاله استخراج شده از آخرین شماره ده مجله منتخب دانشگاه های علوم پزشکی کشور انجام شده است. مجلات دانشگاهها بر مبنای دو اصل انتخاب و از بین آنها ده مجله به صورت تصادفی مورد بررسی قرار گرفتند این دو اصل شامل عبارت "مجله ی علوم پزشکی."در عنوان نشریه و نمایه بودن مجله در سال 1391 می باشد. یافته: یافته ها بیانگرآن است که اکثر مقاله ها ی مورد بررسی از روشهای کمی در پژوهش استفاده نموده اند. علاوه بر آن، نمونه-گیری نیز به صورت کمی بوده است.، جامعه آماری اغلب پژوهشهای مورد بررسی بیماران بوده و ابزار مورد استفاده آزمون بوده و نهایتا اینکه بیشتر پژوهشهای مورد بررسی از تحلیل آماری توصیفی برای گزارش نتایج استفاده نموده اند. نتیجه گیری: پدیده های پزشکی دارای سطوح گوناگونی از پیچیدگی است و برای هر سطح و مرتبه ای از آنها روش های پژوهشی معینی تناسب دارد. اگر صرفاً دانش پزشکی را با پیش فرض های کمی گرایی محدود کنیم، دچار سطحی نگری خواهیم شد، لذا جهت بهبود تحقیقات، خردمندانه است که نقاط قوت یک روی کرد پژوهشی را با نقاط قوت روی کرد دیگر بیامیزیم تا نقاط ضعف هر دو را خنثی نماییم. دراین ارتباط می توان استفاده از روی کرد ترکیبی را به منظور شناخت دقیق پیچیدگی های پدیده مورد مطالعه و پاسخ گویی به مسائل پژوهش علاوه بر روشهای کمی و کیفی نیز استفاده نمود.
