پژوهش حاضر با هدف رابطه امید به تحصیل و سرسختی تحصیلی با زورگویی تحصیلی دانشآموزان مقاطع متوسطه اول و دوم شهرستان ساری انجام شده است. رویکرد پژوهش، کمی و روش توصیفی- پیمایشی بوده است. جامعهآماری شامل دانشآموزان متوسطه اول و دوم شهری در سال تحصیلی 1403-1402 به تعداد 35423 نفر بود که براساس جدول نمونهگیری مورگان و با نمونهگیری طبقهای نسبتی، تعداد 380 نفر انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش؛ پرسشنامههای استاندارد زورگویی تحصیلی (1996)Olweus ، امید به تحصیل خرمائی و کمری (1396) و سرسختی تحصیلی Benishek & Lopez (2001) بود. پایایی ابزار برای قربانی زورگویی 80/0 ، ارتکاب زورگویی 82/0؛ امید به تحصیل، 94/0 و سرسختی تحصیلی، 88/0 بوده است. تجزیه و تحلیل دادهها در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی انجام شد. نتایج نشان داد که بین امید به تحصیل (212/0- =P) و سرسختی تحصیلی (226/0- =r) در سطح معناداری 001/0 با زورگویی تحصیلی در بین دانشآموزان مقاطع متوسطه اول و دوم رابطه معناداری دارد.