محمد عبدی سید کلایی

در پژوهش حاضر به بررسی اثر رقابت‌پذیری دیجیتالی بر رقابت‌پذیری اقتصادی، شواهدی جدید از کشورهای منتخب طی دوره زمانی 2017 تا 2023 پرداخته شد انتخاب محدوده زمانی به دلیل محدودیت داده‌ها انجام شده و داده‌های این پژوهش از 30کشور ودو گروه الف و ب تقسیم بندی شده اند. رقابت‌پذیری دیجیتالی جمع آوری شده است. همچنین از روش حداقل مربعات تعمیم یافته (EGLS) و الگوی داد‌های تابلویی برای برآورد مدل استفاده شده است.میزان رقابت‌پذیر اقتصادی کشورهای موردمطالعه‌ی این پژوهش که توسط دانش، تکنولوژی و آمادگی نسبت به آینده برآورد شده اند، رقابت‌پذیری دیجیتالی از منظر مفهوم جنبه‌های متفاوتی را در برمیگیرد.در این پژوهش کشورها مطابق میانگین شاخص رقابت‌پذیری اقتصادی به دو گروه بیشتر از میانگین رقابت‌پذیر دیجیتالی و کمتر از میانگین رقابت‌پذیری دیجیتالی تقسیم بندی شده است، تخمین اثر رقابت‌پذیری دیجیتالی بر رقابت‌پذیری اقتصادی توسط 8 الگوی رگرسیون انجام شده، که میزان رقابت‌پذیری دیجیتالی و جنبه‌های مختلف آن را بر رقابت‌پذیری اقتصادی در دوگروه را نشان می‌دهد نتایج حاکی از آن است که اثر رقابت‌پذیری دیجیتالی بر رقابت‌پذیری اقتصادی در هر دو گروه الف و ب مثبت است به عبارتی با افزایش در رقابت‌پذیری دیجیتالی، رقابت‌پذیری اقتصادی نیز افزایش می‌یابد.