از رفاه به عنوان مهم‌ترین شاخص خوشبختی و آسودگی یاد می‌شود که متأثر از عوامل متعددی است. در این پژوهش تمرکز بر شکاف نرخ ارز (نرخ برابری دلار به ریال) به عنوان عاملی اثرگذار بر رفاه اقتصادی قرار دارد. در تبیین اثر شکاف نرخ ارز بر رفاه اقتصادی، نخست رفاه اقتصادی با استفاده از شاخص ترکیبی رفاه (IEWB) طی سال‌های 1400-1357 محاسبه و سپس الگوی پژوهش با رهیافت خودرگرسیونی با وقفه‌های توزیعی غیرخطی برآورد شد. محاسبه شاخص رفاه حاکی از آن است که رفاه اقتصادی بعد از انقلاب تا پایان جنگ روندی کاهشی داشته و سپس بعد از جنگ با شیب ملایم افزایش یافت. روند افزایشی تا سال 1396 ادامه داشت و مجدد به دلایلی نظیر شدت گرفتن تحریم‌ها و کاهش درآمدهای نفتی ناشی از آن کاهش یافت. یافته‌ها در برآورد الگو نشان می‌دهد شکاف نرخ ارز با اثری منفی (معکوس) بر رفاه اقتصادی همراه است و همچنین اثرگذاری نامتقارن دارد. نتایج نشان می‌دهند شکاف نرخ ارز علاوه بر اثرات منفی که روی رفاه می‌گذارد باعث ایجاد رانت و فساد نیز می‌گردد.
