یکی از دغدغه‌های افراد جامعه در ایران به خصوص قشرهای پایین درآمدی، علاوه بر فقر و مشکلات مالی، شکاف طبقاتی یا همان نابرابری درآمد می‌باشد. نااطمینانی تورم و اعتماد نداشتن به آینده اقتصاد ایران موجب افزایش این نابرابری می‌شود.در طول تاریخ نابرابری‌ها سرچشمه بسیاری از مشکلات در جامعه بودند. که بیشترین عامل به وجودآورنده فقر، توزیع ناعادلانه درآمد می‌باشد و کمبود درآمد نمی‌باشد. در پژوهش حاضر اثر نااطمینانی تورم بر نابرابری درآمد در ایران در دوره زمانی 1400-1350 بررسی گردید. اینگونه که ابتدا نااطمینانی تورم به وسیله مدل گارچ و داده تورم، محاسبه شد و سپس اثر نااطمینانی تورم بر نابرابری درآمد در قالب الگوهای خود رگرسیونی برداری با وقفه های توزیعی خطی و غیرخطی برآورد شد. نتایج حاکی از آن است که در الگوهای خود رگرسیونی برداری با وقفه های توزیعی خطی در بلندمدت نااطمینانی تورم بر نابرابری درآمد تأثیر مثبت و معنادار ندارد اما در الگوهای خودرگرسیونی برداری با وقفه‌های توزیعی غیرخطی در بلندمدت نااطمینانی تورم بر نابرابری درآمد تأثیر معنادار دارد به این صورت که وقتی متغیر نااطمینانی تجزیه می‌شود در زمان کاهش نااطمینانی تورم ، نابرابری درآمد کاهش می‌یابد اما در زمان نااطمینانی افزایش می‌یابد، اثر معناداری بر نابرابری درآمد وجود ندارد.
