خدیجه نصیری

هدف مطالعه حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی توام بامصرف اتانول بر بیان ژنNrf2 عضله قلب و شاخص های آنتی اکسیدانی پلاسما در موش صحرایی نر بود.تعداد 32 سر موش صحرایی با میانگین وزنی6±230گرم به چهار گروه کنترل، تمرین هوازی، اتانول20% با دوزg/kgbw4 و اتانول به همراه تمرین تقسیم شدند. در پایان دوره سطوح میزان بیان ژنNrf2 در بافت قلب و میزان ظرفیت تام آنتی-اکسیدانی و مالون دی آلدئید در پلاسما مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس دو سویه و در سطح معنی داری 05/0≥p تجزیه و تحلیل شدند.نتایج بیان ژن Nrf2 نشان داد که تمرین هوازی اثر معنی داری در بیان ژن مذکور داشته است (0068/0=P). همچنین نتایج عدم تأثیر معنی دار مصرف اتانول(312/0=P) و اثر تعاملی بین تمرین هوازی و مصرف اتانول (237/0=P) را در بیان ژن Nrf2 نشان دادند. تمرین هوازی بطور معنی داری بیان ژن Nrf2 را در گروه تمرین و گروه تمرین به همراه اتانول نسبت به گروه کنترل افزایش داد. مصرف اتانول بطور معنی داری سبب کاهش میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام و افزایش میزان مالون دی آلدئید در مقایسه با سایر گروه ها شد و بطور قابل ملاحظه ای این اثرات توسط تمرین هوازی در گروه تمرین به همراه اتانول بهبود یافته بودند.یافته های مطالعه حاضر نشان داد که مصرف اتانول به ترتیب سبب کاهش و افزایش سطوح پلاسمایی TAC و MDA می گردد. در مقابل انجام تمرین هوازی از طریق افزایش سطوح TAC و افزایش بیان ژنNrf2 منجر به کاهش آسیب اکسیداتیو ناشی از مصرف اتانول شد.