هدف:هدف مطالعه حاضر، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین هوازی توأم با مصرف اتانول بر مقادیر نیم رخ لیپیدی و گلوکز پلاسما، محتوای تری گلیسرید و بیان ژن مایونکتین، آیریزین و لپتین عضله دوقلو در موش های صحرایی نر بود. روش شناسی پژوهش: تعداد 32 سر موش شش هفته ای با میانگین وزنی10±200 گرم به چهار گروه کنترل، تمرین هوازی، اتانول با دوز 4 گرم برکیلوگرم وزن بدن و اتانول به همراه تمرین تقسیم شدند. در پایان دوره، مقادیر نیم رخ لیپید و گلوکز پلاسما به همراه محتوای تری گلیسرید عضله دوقلو و سطوح نسبی بیان ژن های مایونکتین، آیریزین و لپتین مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون تحلیل واریانس دو سویه تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: طبق یافته ها، در بین مقادیر نیم رخ لیپید میزان سطوح تری گلیسرید پلاسما در گروه های تمربن هوازی و تمرین هوازی+ اتانول در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(05/0≥P). مقادیر تری گلیسرید عضله دوقلو در گروه های تمرین هوازی+ اتانول (0001/0≥P) و تمرین هوازی (01/0≥P) افزایش معنی داری در مقایسه با گروه کنترل نشان داد. نتایج نشان داد که تمرین هوازی سبب افزایش معنی داری در بیان ژن مایونکتین در گروه تمرین هوازی نسبت به گروه کنترل شد (05/0p≤)، اما بیان ژن های آیریزین و لپتین در گروه های مختلف تغییرات معنی داری را نشان ندادند. نتیجه گیری: تمرین هوازی در طی هشت هفته توانسته بود از طریق تغییر در سطوح میوکین ها به ویژه مایونکتین سبب بهبود در محتوای چربی بخصوص تری گلیسرید پلاسما وعضله اسکلتی شود و احتمالا بتواند تنظیم کننده متابولیسم بدن باشد.
