خدیجه نصیری

زمینه و هدف: مطالعات نشان داده اند که انجام تمرینات ورزشی و مصرف برخی از فراورده های گیاهی بر تقویت عملکرد تولیدمثلی و بهبود بیماری های متابولیک اثر دارد. هدف ازانجام این پژوهش تاثیر تمرین استقامتی با شدت بالا و متوسط به همراه مصرف عصاره دانه گل رنگ بر بیان ژن های درگیردر استروئیدوژنز و سطح تستوسترون بافت بیضه پس از مصرف دگزامتازون موش های صحرایی نر بود. روش شناسی پژوهش: نمونه آماری تحقیق 42 سر موش صحرایی نر بالغ نژاد ویستار از مرکز انستیتو پاستور کرج تهیه شد. این حیوانات پس از انتقال به محیط آزمایشگاه و آشنایی با محیط جدید، به 7گروه 6 تایی تقسیم شدند. به منظور القا اختلال تولید مثلی از تزریق زیرجلدی دگزامتازون، با دوز 8 میلی گرم برکیلوگرم، به مدت 7 روز در موش های صحرایی نر بالغ در ساعات مشخصی از روز استفاده شد. عصاره دانه ی گلرنگ به میزان 500 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به وسیله ی گاواژ و به صورت روزانه به آزمودنی ها خورانده شد. گروه های تمرینی بر روی تردمیل جوندگان با شیب صفر برای 60 دقیقه در روز، 5 روز در هفته، و با سرعت 28 متردر دقیقه و 32 متر در دقیقه به مدت 10 هفته تمرین کردند. نمونه برداری از تمامی گروه ها با شرایط کاملا مشابه و در صبح انجام گرفت سپس خون گیری به صورت مستقیم از قلب انجام شد. ارزیابی بافت شناسی بیضه با روش هماتوکسیلین- ائوزین انجام شد بیان ژن های P450Scc، STAR، HSD17B، NFKB و NRF2 و سطوح سرمی تستوسترون، TNF-α ، MDA و TAC مورد اندازه گیری قرار گرفت وسپس فرضیه های پژوهش، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی Fisher's LSD در سطح معنا داری05/0، با نرم افزار SPSSشماره 26 مورد آزمون قرار گرفت. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد ده هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط و بالا به همراه مصرف عصاره گلرنگ برسطح TNF-α در بافت بیضه پس از مصرف دگزامتازون در موش های صحرایی نر کاهش یافت ( p < 0/0001 ). ده هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط و بالا به همراه مصرف عصاره گلرنگ برسطح MDA در بافت بیضه پس از مصرف دگزامتازون در موش های صحرایی نر کاهش یافت (p = 0/0005 ). ده هفته تمرین استقامتی با شدت متوسط و بالا به همراه مصرف عصاره گلرنگ برسطح TAC در بافت بیضه پس از مصرف دگزامتازون در موش های صحرایی نر افزایش یافت (383 p = 0/ ). ده هفته تمرین استقامتی با شدت متو