در این مقاله، به بررسی چالش‌های مربوط به طراحی نیروگاه‌های فتوولتائیک، به ویژه اثر سایه‌اندازی پنل‌های مجاور و کمبود فضای کافی، پرداخته شده است. به منظور کاهش اثر سایه‌اندازی و استفاده بهینه از فضای موجود، یک رویکرد جدید برای بهینه‌سازی مکان و چینش پنل‌های نیروگاه خورشیدی ارائه شده است. مطالعه موردی برای موقعیت جغرافیایی پردیس دانشگاه مازندران واقع در شهر بابلسر انجام شده است. روش کار این مقاله، استفاده از مدل‌های محاسباتی PVsyst برای شبیه‌سازی تولید انرژی پنل‌های خورشیدی در شرایط مکانی مختلف و با در نظر گرفتن اثر سایه‌اندازی است. در این مقاله، با استفاده از مدل‌های PVsyst، جانمایی مناسب پنل‌های فتوولتائیک به عنوان نیروگاه خورشیدی در پردیس دانشگاه مازندران صورت پذیرفته است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که با استفاده از این رویکرد، می‌توان اثر سایه‌اندازی را کاهش داد و از حداقل زمین مورد نیاز برای ساخت نیروگاه بهره برد. همچنین، با بهینه‌سازی زاویه شیب پنل‌ها و فاصله بین ردیف‌ها، می‌توان به حداکثر انرژی قابل‌استحصال با کمترین مساحت زمین مورد نیاز دست یافت.
