یکی از نمودهای ادبیات شفاهی ملّت‌ها و متداول‌ترین آن، ضرب‌المثل محسوب می‌شود . ضرب‌المثل بازتاب فرهنگ، اندیشه، آداب، عادات و شیوه اندیشیدن یک جامعه است. جوامع و ملل گوناگون از طریق ارتباط، هجرت، جنگ، تجارت و بازرگانی و... بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. بررسی امثال فارسی و عربی و پرداختن به نقاط مشترک و تفاوت‌های آن، نشانگر اشتراکات و تمایزهای فکری و فرهنگی میان ایرانی‌ها و عرب‌زبان‌ها است. از آنجایی که از قدیم‌الأیام میان زبان فارسی و عربی به علّت روابط اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ارتباط وجود داشته‌است، ضرب‌المثل‌های زیادی در این‌دو ادبیات وجود دارد که وجه اشتراک و تفاوت‌های زیادی را نشان میدهد که توانستند این‌امثال را به یکدیگر منتقل کنند. از جمله این‌امثال در زمینه عناصر چهارگانه طبیعت" آب، باد، خاک و آتش" است که می‌تواند در حوزه‌های مختلفی همچون واژگانی، معناشناسی و بلاغی تفاوت‌ها و اشتراکات آن را مورد ارزیابی قرار داد.
