زمان را می توان از عناصراصلی داستان نامید که رویدادها در مسیر آن پیشرفت می کند و به وسیله آن مراحل مختلف داستان شناخته می شود. رمان بیروت 57 اولین اثر بلند روایی غاده السمان می باشد که توانسته است عنصر زمان را در آن به کار گیرد. با در نظر گرفتن نظریه ی ژرار ژنت، روابط زمانی در این رمان در سه نوع نظم، تداوم و بسامد مشاهده می شود. در این تحقیق با مراجعه به کتابخانه های مختلف با روش کتابخانه ای، اطالعات، جمعآوری شد و با روش توصیف زمان در رمان بیروت 57 به شرح حال نویسنده و با روش تحلیلی، عنصر زمان در رمان بیروت 57 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بررسی عنصر زمان در رمان بیروت 57 این امکان را به خواننده می دهد تا با زوایای پنهان داستان بیشتر آشنا شود و به برخی از دیدگاه های پیچیده ذهن نویسنده پی ببرد و احساسات نویسنده را بیشتر درک کند. رمان بیروت57 رمانی آینده نگر است که عناصر روایی در آن به جا استفاده شده است و مؤلفه های زمان در روایت به شکل تکنیکی به کار برده شده است.
