پژوهش حاضر، به بررسی سطح پرورش روحیه علمی در کلاس‌های درس و تعاملات دانشگاهی از منظر دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی دانشگاه مازندران پرداخته است.. هدف اصلی این تحقیق، طرح و پاسخ به دو پرسش اساسی زیر بوده است: 1. از منظر دانشجویان مشغول به تحصیل در دوره‌های تحصیلات تکمیلی دانشگاه مازندران در سال 1401-1400، تا چه حد در کلاس‌های درس و تعاملات دانشگاهی روحیه‌ی علمی پرورش داده می‌شود؟ و 2. از منظر این دانشجویان، وضعیت پرورش روحیه‌ی علمی (اخلاقی، حرفه‌ای، اجتماعی) در کلاس‌های درس و تعاملات دانشگاهی دانشگاه مازندران برحسب بسترهای آموزشی و اجتماعی چگونه است؟ نوع این مطالعه کمی بود و داده های آن با استفاده از پرسشنامه تحقیقاتی جمع آوری گردید. جامعه آماری این تحقیق را 5303 نفر از دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی مشغول به تحصیل دانشگاه مازندران در سال 1401- 1400 تشکیل دادند. به روش نمونه گیری طبقه ای متناسب، 357 نفر از آنها با استفاده از فرمول کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. پایایی متغیرهای تحقیق با استفاده از آلفای کرونباخ بررسی و مورد تایید قرار گرفت. یافته های این تحقیق نشان داد: دانشجویان کارشناسی ارشد این دانشگاه از سطح پرورش روحیه علمی بیشتری ( 102.95 ) نسبت به دانشجویان دکترا (92.58 )برخودارند. در رابطه با سطح پرورش روحیه علمی بین دانشجویان دوره های تحصیلات تکمیلی برحسب جنس تفاوت معناداری مشاهده نشده است. و نیز دانشکده فنی و مهندسی از سطح پرورش روحیه علمی بالاتری نسبت به سایر دانشکده ها برخوردار بوده است ( 107.00∓17.55). یافته های این پژوهش همچنین نشان داد که اگرچه به نظر دانشجویان مورد مطالعه، سطح پرورش روحیه علمی در کلاس های درس و تعاملات دانشگاهی در دانشگاه مازندران به صورت کلی و در بعد اخلاقی آن بالاتر از حد متوسط بوده است، اما سطح پرورش روحیه علمی از منظر دانشجویان مورد مطالعه در این دانشگاه در دو بعد اجتماعی و بعد حرفه ای کمتر از حد متوسط بوده است.
