هدف از نگارش این مقاله، این است که با استفاده از یک تابع تولید ترانسلوگ و مدل اثر تصادفی، نشان دهد که نسبت مالیات بر ارزش افزوده، چه تأثیری روی میزان بهرهوری در ایران دارد؛ همچنین با استفاده از یک الگوی رشد درونزا شامل خانوار، بنگاه و دولت، نرخ بهینهی این مالیات با کالیبره کردن مدل برای اقتصاد ایران برآورد شود. در این پژوهش، سعی شده است با استفاده از آمارهای موجود برای تمام استانهای ایران از زمان 7831 با استفاده از روش - اجرایی شدن مالیات بر ارزش افزوده، یعنی دورهی 7831 دادههای تابلویی و مدل مرز تصادفی ونرم افزارهای Eviews و Microfit تأثیر مالیات بر ارزش افزوده بر میزان بهرهوری در این دوره، بررسی شود. نتایج این پژوهش، نشان میدهند که افزایش سهم مالیات بر ارزش افزوده، تأثیر مثبتی روی بهبود میزان کارایی تولید دارد؛ امّا تأثیر آن بر کارایی فنی و بازده به مقیاس منفی است. این موضوع نشان میدهد که اثر مالیات بر ارزش افزوده بر روی بهرهوری در ایران پیچیده است و باید توجه بیشتری روی تأثیرات مالیات بر ارزش افزوده بر بهرهوری شود؛ سهمی از مالیات بر ارزش افزوده به امور تحقیق و توسعه و همچنین استخدام نیروی کار متخصص هم در سازمانهای مالیاتی و هم در سایر بنگاههای تولید کننده، میتواند سبب افزایش بهرهوری تولید شود؛ همچنین نتایج حاصل از برآورد الگو، نشان میدهد که نرخ بهینهی مالیات بر ارزش افزوده، برای اقتصاد ایران با در نظر گرفتن درآمدهای نفتی 73 درصد است و بدون در نظر گرفتن درآمدهای نفتی 17 درصد است.
