هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر فقر در استانهای ایران و به طور خاص تمرکز بر تحلیل اثر پیچیدگی و انصاف مالیاتی است. برای این منظور از روش دادههای تابلویی پویا و تخمینزن گشتاورهای تعمیمیافته در دوره زمانی 1390 تا 1399 استفاده شده است. الگوی پژوهش برای مناطق شهری و روستایی انجام شد. نتایج حاصل از محاسبه شاخصهای فقر نشان میدهد که میانگین شاخصهای فقر کل کشور در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری است. نتایج حاصل از برآورد الگو حاکی از آن است که در برآورد الگوی فقر شهری، انصاف مالیاتی، پیچیدگی مالیاتی، ساختار اقتصاد و نسبت ارزش افزوده بخش بهداشت به تولید اثر معکوس، تورم، نرخ شهرنشینی و نسبت ارزش افزوده بخش آموزش به تولید اثر مستقیم بر شکاف فقر خانوارهای شهری دارد. همچنین در برآورد الگوی فقر روستایی، انصاف مالیاتی، پیچیدگی مالیاتی، تورم، نسبت ارزش افزوده بخش بهداشت به تولید و نسبت ارزش افزوده بخش آموزش به تولید اثر مستقیم، نرخ روستانشینی و ساختار اقتصاد اثر معکوس بر شکاف فقر خانوارهای روستایی دارند.