ابوالحسن حسینی

ارزیابی اعضای هیات­ علمی شامل مراحلی است از سنجش و آگاه ساختن اعضای هیات­ علمی از نحوه انجام کار و مسئولیتهای محوله که در ابعاد مختلف مطرح می­شود. در پژوهش حاضر ارزیابی اعضای هیات­ علمی از دو منظر آموزشی و پژوهشی صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش حاضر307 نفر از اعضای هیات­ علمی یکی از دانشگاه­های دولتی است. اطلاعات عملکردآموزشی با همکاری دفتر نظارت، ارزیابی و تضمین کیفیت دانشگاه و همچنین اطلاعات عملکردپژوهشی با همکاری معاونت پژوهشی دانشگاه تهیه شده است. تجزیه و تحلیل داده­ ها با استفاده از روش هوش ­مصنوعی و با بکارگیری نرم ­افزار متلب انجام شده است. در تحلیل نتایج، ابتدا با استفاده از خوشه ­بندی آستانه­ ای، اعضای هیات­ علمی به چهار خوشه تقسیم ­بندی شدند. سپس در گام­ دوم تحلیل، از پتانسیل شبکه ی عصبی رگرسیون عمومی استفاده شده است. با بکارگیری شبکه عصبی رگرسیون عمومی، میزان وابستگی افراد به هر یک از خوشه ­های چهارگانه مشخص شده است. با توجه به نتایج به دست آمده بیشتر اعضای هیات علمی در خوشه دوم(فقط آموزش بالا) قرار گرفتند و کمترین فراوانی در خوشه سوم(فقط پژوهش بالا) قرار دارد. همچنین در مجموع عملکردپژوهشی و آموزشی بین دانشکده ­ها، دانشکده­ شیمی(99/0و60/0) رتبه اول و دانشکده­ های­ تربیت­ بدنی(34/0و99/0)، علوم ­پایه(58/0و37/0) و علوم اقتصادی­ و اداری(40/0و47/0) رتبه ­های بعدی را کسب کردند. در بخش پایانی با مقایسه دو روش ضمن بررسی مزایای استفاده از شبکه عصبی رگرسیون عمومی، پیشنهادات لازم ارائه شده است.